Anasayfa / Aile / AİLELERDE SIK SORULAN SORULAR / BEBEĞİMİ KENDİ BAŞINA UYUMASI İÇİN ZORLAMALI MIYIM?


  
BEBEĞİMİ KENDİ BAŞINA UYUMASI İÇİN ZORLAMALI MIYIM?
Kısa bir süre öncesine kadar çocuk gelişimi uzmanlarının ve çocuk doktorlarının bir kısmı, bebeğin kendi başına uyumaya alıştırılmasının çocuğu düzen ve kurallara alıştırmak açısından önemli olduğunu savunmaktaydı. Bu bakış açısı neticesinde de annelere bebeği hep belli saatlerde yatağına bırakmalarını, ağlasa dahi yanına gitmeden uykuya geçmesinin sağlanmasını öğütlemekteydiler. "Bebeğinizi yatağına bırakın, ağlasa da yeniden kucağınıza almayın. Bebek kendi kendine ağlayarak uykuya geçer; bir hafta on gün içinde de uyku düzenine alışır" gibi önerilerde bulunmaktaydılar. Bu yaklaşımın düzen ve kurallar kadar bebeğin bağımsızlaşmasına katkıda bulunacağı söylenmekteydi. Ancak günümüzde yapılan araştırmalar bu yaklaşımın bebeğin gelişimi üzerinde olumsuz sonuçları olacağını kanıtlamaktadır. Özellikle temel güven duygusu ve güvenli bağlanmaya hasar verebileceği tespit edilmektedir. Şu anki tabloda bebeğin bağımsızlaşmayı başarabilmesi için önce mutlak bağımlılık döneminden geçmesinin gerekliliği vurgulanmaktadır.

Yeni doğan bebeklerin bazıları kendi başlarına bir uyku düzeni oluştururlar. Bazıları ise daha az uyku ihtiyacı içindedirler. Bu bebeklerin anneleri için hayat daha zordur. Bebekleri uyusun ve kendileri de dinlenebilsin diye onca uğraşmalarına rağmen bebeklerinin uykusuzluğu dinlemelerine fırsat bırakmaz. Ancak annelik zor zanaattir. 0-24 aylar arasında anne olmak fiziksel olarak da çok zordur.   

0-12 aylar bebeğin gelişiminde temel güven duygusunun ve güvenli bağlanmanın oluştuğu dönemdir. Bu dönemde bebek temel güven duygusunun oluşumu ve güvenle bağlanabilme becerisinin gelişimi için annesinin (ya da anne yerine geçen kişinin) fiziksel varlığına ihtiyaç duyar. Bebek annesinin fiziksel varlığında huzur bulur.      

Bu doğrultuda, bebeğin saatlerce ağlayarak uyumasına yol açmak yanlıştır. Hiç bir bilimsel açıklaması yoktur. Bebek bu şekilde uyutulmaya çalışırken, uyusun diye bazen saatlerce ağlamasına izin vererek uyku düzenine alıştırmaya uğraşmak bebeğin sağlıklı gelişimini sekteye uğratır. Bu şekilde uyku düzenine alıştırılmaya çalışılan bebeğin yaşadığı şey dehşettir, korkudur, yalnızlıktır, güvensizliktir, kimsesizliktir. Ayakta ya da kucakta, 0-12 ay arasında çocuk sadece ama sadece annesiyle yada ona çoğunlukla bakan kişiyle fiziksel temas halinde olmayı, ihtiyaçlarının karşılandığını, sevildiğini bilmek ister. Ağlayarak ve yalnız başına uykuya geçişi ise güvensizlik, korku ve yalnızlık duygularının çok derinlere yerleşmesine neden olabilir. 

SEÇİL ÖZBEKLİK, Uzman psikolojik danışman